<-- Terug naar het derde deel
Hans Teeuwen is dan wel een onhandelbare vlegel, het is zelfs goed mogelijk dat hij een onuitstaanbare egocentrische en narcistische persoonlijkheid heeft, maar één ding moet je hem nageven: hij zegt waar het op staat. De enen zullen dit erover vinden, de anderen net hard genoeg, maar dat is net de pracht van iemand als Teeuwen: hij veroorzaakt debat. En debat hebben we niet in Vlaanderen: iedereen is het roerend eens met de consensus, en wie dat niet is wordt al gauw doodgezwegen, in een extremistisch vakje gestopt of in het beste geval slechts belachelijk gemaakt.
Teeuwen heeft bewezen een waardige verdediger te zijn van het Vrije Woord. Hij pareert dogma’s met bravoure en verlost mensen van hun aangepraat schuldgevoel. Conclusies zijn:
- wat status heeft, heeft vroeg of laat macht
- macht die niet te controleren valt, ontaardt in totalitarisme
- satire controleert macht, door in de civiele samenleving voor controverse te zorgen
- waar satire (en dus per definitie beledigingen) niet meer mogelijk is, ontstaat totalitarisme
Laat ons in Vlaanderen hetzelfde doen. Laat ons onbevreesd met andere culturen in gelijkwaardig debat gaan, recht op de inhoud af, zonder exclusieven rond dit of dat respect dat eerst betoond moet worden. Het feit dat twee stromingen elkaar waardig achten om in debat te gaan, is voldoende bewijs. Laat ons onszelf niet misleiden door retorieken van verdraagzaamheid die enkel pacificatie beogen, en geen fundamentele oplossingen van de problemen. Laat ons doorgaan op de Mohammed-cartoons, het apart zwemmen voor vrouwen, de halalscholen, de hoofddoek. Zonder taboes. Zonder beperkingen. Alleen dan komen we tot een eerlijk debat. Alleen dan komen we in de buurt van deze magistrale zeven minuten .
HLRF!
Smithson
<== Terug naar de inleiding
Hans Teeuwen is dan wel een onhandelbare vlegel, het is zelfs goed mogelijk dat hij een onuitstaanbare egocentrische en narcistische persoonlijkheid heeft, maar één ding moet je hem nageven: hij zegt waar het op staat. De enen zullen dit erover vinden, de anderen net hard genoeg, maar dat is net de pracht van iemand als Teeuwen: hij veroorzaakt debat. En debat hebben we niet in Vlaanderen: iedereen is het roerend eens met de consensus, en wie dat niet is wordt al gauw doodgezwegen, in een extremistisch vakje gestopt of in het beste geval slechts belachelijk gemaakt.
Teeuwen heeft bewezen een waardige verdediger te zijn van het Vrije Woord. Hij pareert dogma’s met bravoure en verlost mensen van hun aangepraat schuldgevoel. Conclusies zijn:
- wat status heeft, heeft vroeg of laat macht
- macht die niet te controleren valt, ontaardt in totalitarisme
- satire controleert macht, door in de civiele samenleving voor controverse te zorgen
- waar satire (en dus per definitie beledigingen) niet meer mogelijk is, ontstaat totalitarisme
Laat ons in Vlaanderen hetzelfde doen. Laat ons onbevreesd met andere culturen in gelijkwaardig debat gaan, recht op de inhoud af, zonder exclusieven rond dit of dat respect dat eerst betoond moet worden. Het feit dat twee stromingen elkaar waardig achten om in debat te gaan, is voldoende bewijs. Laat ons onszelf niet misleiden door retorieken van verdraagzaamheid die enkel pacificatie beogen, en geen fundamentele oplossingen van de problemen. Laat ons doorgaan op de Mohammed-cartoons, het apart zwemmen voor vrouwen, de halalscholen, de hoofddoek. Zonder taboes. Zonder beperkingen. Alleen dan komen we tot een eerlijk debat. Alleen dan komen we in de buurt van deze magistrale zeven minuten .
HLRF!
Smithson
<== Terug naar de inleiding
Robbedaya,
BeantwoordenVerwijderenNet toen ik je reactie las, zag ik dat ik de zin "hij veroorzaakt debat" vergeten was in het vet te zetten. Je hebt gelijk dat dit geen ernstig debat genoemd kan worden, maar dat komt van twee kanten, het was ook niet de bedoeling van de meisjes om een eerlijk en sereen debat te voeren (de setting alleen al)
Net toen ik dat zinsdeel in het vet probeerde te zetten, verwijderde ik per ongeluk het bericht, waardoor ook jouw reactie verloren gegaan is. Bij deze zet ik die terug.
Beste groeten,
Smithson
Ik moet bekennen dat ik de fragmentjes die ik gelezen heb, alles behalve een debat durf te noemen. Voor een goed gebat, is toch wat sereniteit vereist. Dit debat is een spelletje van onhandelbaarheid / vrijheid en onbegrip / conservatisme.
BeantwoordenVerwijderenGeen van beide kanten stond open voor de mening van de andere, wat toch een voorwaarde is voor een goed debat. Dit fragment is op zich geen debat, maar wel voer voor debat