Enoch Powell. De naam zegt u waarschijnlijk niets. Maar het is de auteur van het bekende citaat: "All political careers end in failure". Alle politieke carrières vinden hun einde in een mislukking.Voor Leterme is dat nog niet zeker. Via zijn ontslagbrief laat hij weten dat hij een tijdje aan de kant gaat staan, om zo de kans te krijgen zijn naam te zuiveren. Als zou blijken dat zijn kabinet de rechterlijke macht niet heeft proberen te beïnvloeden - zinnetjes als "zinkende schepen riskeren je mee te zuigen" helpen duidelijk niet bij de bewijsvoering daarvoor - dan komt Leterme terug. Dat is toch de teneur van zijn brief.
Dit laat bij mij wrange gevoelens na. Zelfs als zou blijken dat Leterme er niets mee te maken heeft, is het dan mogelijk om gewoon weer de draad op te nemen? Of is dit débacle maar het topje van een ijsberg? Als de belangrijkste rechter van het land, Ghislain Londers, melding maakt van onbehoorlijke contacten in een eerste brief, en een duidelijke omschrijving daarvan geeft in een meer uitgebreide nota, valt er dan nog iets te ontkennen?
De enige optie om toch nog het eigen gelijk te halen lijkt me dan ook de rechterlijke macht te beschuldigen van politieke spelletjes. Maar dat zijn aantijgingen die zeer gevaarlijk zijn. Als na de legitimiteit van de uitvoerende macht, nu ook nog de legitimiteit van de rechterlijke macht ter discussie wordt gesteld, in wat voor staat leven we dan nog? Hébben we dan überhaupt nog een rechtstaat? Of verzanden we in het statuut van een failed state?
Nu is het best mogelijk dat in het gerecht ook machtsconflicten uitgevochten worden. Dat is trouwens in elke organisatie zo en dat is ook volstrekt natuurlijk. Er dreigt alleen gevaar als die machtsblokken - kent u de discussie tussen het Hof van Cassatie en het Grondwettelijk Hof? uren leesplezier - zich gaan affiliëren met politieke partijen. Dan wordt de machtsstrijd niet meer binnen de rechterlijke macht uitgevochten, maar via de uitvoerende om. En dát is gevaarlijk. Niet het feit dat er binnen de rechterlijke macht machtsdisputen zijn. Die heb je overal. Partijpolitiek die zich daarin mengt, dat is de reëele bedreiging voor de rechtsstaat.
In feite wil ik hier geen groot punt maken. Maar ik ben bezig aan een uitgebreid artikel over Leterme, getiteld: "Doe stille voort ... Leterme tussen institutie en ideaal". Daarin licht ik mijn visie toe over de communautaire onderhandelingen, over het fortisdossier en over het laatste ontslag van Leterme. Met aandacht voor zijn eigen verantwoordelijkheid daarin, maar ook met aandacht voor de setting waarin hij zijn opdracht moest vervullen: de Belgische.
En zoals we weten is die nooit eenvoudig ...
Beste groeten,
Brecht
Ik ben benieuwd naar je analyse van de 'Belgische setting'.
BeantwoordenVerwijderenElke keer dat er verkenners op pad zijn, volgen zij de lijntjes naar de controlecentra binnen de partijen. Wie controleert wie ?
De uitvoerende macht moeit zich met de gerechtelijke (CGKR). De gerechtelijke macht moeit zich met de wetgevende door wetten breed te interpreteren en een selectief vervolgingsbeleid te voeren (processen VB). De wetgevende macht legt de vonnissen van de gerechtelijke naast zich neer. (Arrest BHV). Allen zijn zij gecontrolleerd door de partijen. Het hele bestel is een groot netwerk van politiek benoemden en politiek belanghebbenden. Politiek moet men hier lezen als geld en macht. Na elke crisis zal men dit netwerk wegen en bijstellen.
Is deze controle door de partijen gewenst ? Neen. Indien onze maatschappij af wil van deze particratie dan is het zaak de belgische ziekte niet mee te nemen naar de vlaamse staat. Ik herinner mij nog Gaston Geens met zijn "Wat we zelf doen, doen we beter." Wie is hier "we" ? De partij of het volk?
Het is tijd dat de goedmenende vlaamse politici een ander politiek bestel nastreven, bvb het zwitserse i.p.v. het belgische voor de nieuwe vlaamse staat. In de plaats van het negatieve beeld " België barst ! - Hoe dumpen we de walen ? ..." moeten we streven voor wervend "Ander en beter." Ook de kiezer zonder taal- nationalistisch gevoeligheden kan hiervoor gemotiveerd worden. De nieuwe vlaamse staat is niet 'rechts' maar 'anders'.
Om Peter De Roover met betrekking tot Gaston Geens te parafraseren: "Wat we zelf doen doen we beter? Onzin. Wat we zelf doen doen we zelf. En daar moeten we dan ook zelf onze verantwoordelijkheid voor dragen." Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen.
BeantwoordenVerwijderenHet stuk over Leterme is zo goed als af, maar ik heb mij beperkt tot de communautaire onderhandelingen en de verkoop van Fortis. Het débacle rond de brief van Cassatie er nog bij nemen zou het stuk werkelijk te lang maken. En het is nu al uit de hand gelopen. Kort schrijven Brecht, kort schrijven. Ik kan het niet.